De eerste dag zit er bijna op. Hij duurde wel 25 uur, daar ze hier een uur achter zijn.
Veel bijzonders is er niet gebeurd. Geen cultuurschok, wél een weerschok: in Charleroi regen en amper 11 graden, hier in Faro 29 graden en een stralende zon.
In de kleine vlieghaven had ik contact met een ex-Gullegemnaar die hier een wandelvakantie komt doen. Hij was vooral geïnteresseerd in mijn fietsdoos.
Na 45 minuten zwoegen was ik nat van 't zweet en mijn fiets klaar om te vertrekken. Maar dat was buiten de flik gerekend, die plots uit het niets kwam. Hij wees mij erop dat ik te voet moest gaan.
Onderweg heb ik mijn banden op de juiste druk geblazen in een carwash.
In der verte zag ik de bergketen die ik morgen over moet.
Aangekomen kreeg ik mijn kamer - waar geen venster in zat - toegewezen.
Dan moest mijn paard nog op stal. Daarvoor moest hij eerst de trappen omhoog en dan enkele treden terug naar beneden.
Daarna bezocht ik Faro. Plots, zonder dat ik er zelfs maar aan gedacht had, kreeg ik een serenade van mijn kletterende vrienden. Ja, de ooievaars! 't Was prachtig.
Intussen heb ik ook een kleine voorraad ingedaan, want ik heb al een lesje geleerd...
Nu zoek ik een restaurantje, want ik heb nog niet veel binnen.
Groetjes, Jan
 |
| Faro |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten